Thursday, October 17, 2019

Barsten in het ammoniakbastion

midden 80er jaren schreef ik dit:
Koorts is ook puur physioligisch als een mineraalgebrek te begrijpen trouwens, zoals Hensel, Liebig student en bewonderaar van zijn laatste als herroepingen bedoelde inzichten die waren maar als zodanig geen effect meer sorteerden op de chemische industrie die dachten de gemene trucjes van ander massaschalige mechanismen zoals de politiek ongestraft af te kunnen kijken en wel van de darwinisties democratische dwingelandij en dominantie sanctionering, daar is immers (en eigenlijk ook in een meerpartijenstelsel) alleen het recht van de sterkste (monopolisten, in dit geval koning kunstmest stikstof, als natuuurkundige verkrachtingen van biologie) geldig. :: :: :: :: :: :: :: :: :: De grootste deelnemer als beslissend beschouwen loopt zo langzamerhand afschuwelijk in het honderd getuige de chemische gifspuiterij om een principiele zieke zaak van kwaad tot erg veel verder naar verdoemenis te helpen. Dat gaat inmiddel al zover dat de oogst al in de grond begint te rotten voor ie binnen gehaald kan worden, maar ja, dat is weer houdbaar brood op de plank voor de driftig aandokterende conserveringindustrie, altijd bereid iets in te palmen en als aan een doodkult geofferd op te baren. :: :: :: :




Er is stront aan de Hollandse knikkers, (stankzij de te grote voederimporten en onvoldoende mest be- en verwerking). Zie aan de hand van deze leiding hoe je ermee omspringt. :: :: :: :: :: Vluchtige ammoniakverbindingen uit verse mest en tabak zijn nog steeds bijna onontkoombare meuren voor vele Nederlanders, ik wist ook niet beter tot ik nog weer eens, maar dit keer met herinneringen aan verre, vriendelijke en fijne streken, aan het voormalig maar al te bekende en voor lief genomen sfeertje kwam proeven. :: :: :: :: Ik weet het nu allemaal te relativeren, aan te vullen en te contrasteren met peesaanzettende spankracht van oerkompost zoals welriekende en niet wateroplosbare, stikstofoxide rijke lucht binnenlatende woudbodems, vooral ook dankzij het 100 jaar oude werk van Julius Hensel (o.a.: "Brood uit stenen"). :: :: :: :: :: Het mestoverschot heeft tot nu toe veel geschaad omdat we de aardige kunst van het composteren nog niet machtig zijn, hoewel er bij de chinezen al en ook in de Bijbel sprake is van het bedekken en mengen met aarde van uitwerpselen (5e boek van mozes 23; 12 en 13). :: :: :: :: :: :: Ons huidig probleemgoedje kan dus nuttig en lonend worden door het aan verse mineraal banden te leggen, eigenlijk zo logisch aanvullend als vlees en bot. Een eeuw geleden liet de net genoemde, als de bekendste bewust steenmeel op waarde schatter uit het recent verleden, physiologisch chemicus Hensel, auteur van 'Macrobiotiek' en 'Het leven, zijn grondslag en de handigheidjes tot haar behoud' van zich horen tot voor de rechtbank toe, waar de toen al invloedrijke chemiebazen hem zwart probeerden te maken. Hij stelde de overheid voor ieder erf en huishouden een container vol steenmeel te verstrekken om het met organisch afval te mengen voor een stankloos, behoudend en verrijkend composteren. Recentere voorbeelden stammen van het onafhankelijk proefstation in Oberwil, Zwitserland en de Universiteit in Witzenhausen, Duitsland waar beerputten met mechanisch steenmeel door drijfmest geroerd in voornoemde zin goed functioneren. :: :: :: :: Om het maar eens goed onakademies te zeggen en ik waarschuw maar even, dat ga ik u vanaf kolom 88 met toenemende mate voorschotelen: uit op vers steenmeel getrakteerde grond groeien grotere wonderen. Maar nu even serieus en rigoreus disciplinair oftewel degelijk: click your back button or something.


https://archive.org/details/rotsstoffeerder-schrijft-zich-bluf
rotsstof eerder tekent 1980er jaren tot 2017 aan

-00 - 80er-96.htm

0 Comments:

Post a Comment

<< Home